IC.XC.NIKA

IC.XC.NIKA
IC.XC.NIKA

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

O Xριστός, οι δικοί Tου και το μίσος του κόσμου. κατα Ιωάννην (κεφ.15 στιχ.18-27)


O Xριστός, οι δικοί Tου και το μίσος του κόσμου

   18Aν ο κόσμος σας μισεί, να ξέρετε πως πριν από σας εμένα έχει μισήσει. 19Aν ήσασταν άνθρωποι του κόσμου, ο κόσμος θα σας φερόταν φιλικά. Eπειδή όμως δεν είστε του κόσμου, μα σας ξεχώρισα εγώ από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος. 20Nα θυμάστε αυτό που σας είπα, πως δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριό του. Aν εμένα με κατέτρεξαν, κι εσάς θα σας κατατρέξουν. Aν τη διδαχή μου την τήρησαν, και τη δική σας θα την τηρήσουν. 21Aλλά όλα αυτά θα σας τα κάνουν επειδή τιμάτε το όνομά μου, γιατί δεν ξέρουν εκείνον που με απέστειλε. 22Aν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα μιλήσει, δε θα τους βάραινε αμαρτία. Mα τώρα δεν έχουν πια προσχήματα για την αμαρτία τους. 23Όποιος μισεί εμένα και τον Πατέρα μου μισεί. 24Aν δεν είχα κάνει ανάμεσά τους τα έργα, τα οποία κανένας άλλος δεν έχει κάνει, δε θα τους καταλογιζόταν αμαρτία. Tώρα όμως και έχουν δει και έχουν μισήσει κι εμένα και τον Πατέρα μου. 25Kαι τούτο για να εκπληρωθεί η προφητεία που είναι γραμμένη στο νόμο τους: Mε μίσησαν χωρίς αιτία.
   26”Όταν, λοιπόν, έρθει ο Παράκλητος, που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα, το Πνεύμα της Aλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, εκείνος θα δώσει τη μαρτυρία του για μένα. 27Mα κι εσείς, επίσης, δίνετε τη μαρτυρία σας, γιατί μαζί μου είστε από την αρχή”.

ΠΗΓΉ:http://www.jesuslovesyou.gr/Bible_Greek/Modern/John/John13_15.htm#15


Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Τίμιος Σταυρός

Stavros1. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πέθανε Σταυρωμένος, καθώς είχε προφητευθεί αιώνες πριν. Στο αντίκρυσμα του Σταυρού έρχεται στο νου μας η λύτρωση και η σωτηρία. Ο Σταυρός δεν είναι πλέον «όνειδος» αλλά μέσον αγιασμού. Μέσον πανάγιο και πανίερο, αφού καθαγιάσθηκε με το πανάγιο Αίμα του Θείου Λυτρωτή. Βέβαια για μερικούς παραμένει «σκάνδαλο» ή και «μωρία». Ο Χριστός μας έγινε «επικατάρατος» (Γαλ. 3,13) για μας τους αμαρτωλούς. Όμως την παραμονή της μεγάλης και μοναδικής θυσίας προείπε στους Μαθητές, ότι θα σκανδαλισθούν εξ αιτίας του Σταυρού.  2. Μετά την Πεντηκοστή οι Απόστολοι, φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα θα κηρύττουν πλέον την αναγκαιότητα του Σταυρού, σαν σχέδιο της θείας οικονομίας. «Ταύτα έδει παθείν και εισελθείν εις την δόξαν του Θεού», όπως θα τους εξηγήσει Αναστημένος προς Εμμαούς. Ο Σταυρός κρύβει Μυστήριο. Κατά τον Χρυσόστομο ο Σταυρός έχει θεία Χάρη, θεία δύναμη και Θεού σοφία.

3. Πραγματικά, η Σταύρωση ήταν ένα τέχνασμα και ένα στρατήγημα του Ιησού Χριστού, για να νικηθεί ο διάβολος, το κακό η αμαρτία και ο πνευματικός θάνατος. Για να έχομε οι πιστοί στο Χριστό ζωή και σωτηρία. Οι Απόστολοι με το Σταυρό σαν σημαία κηρύττουν «Χριστόν Εσταυρωμένον» Με αυτόν φανερώθηκε η δύναμη του Θεού (1Κορ. 1,25). Έτσι ο Θεός «εξήλειψε το καθ' ημών χειρόγραφον των αμαρτιών» (Καλ. 2,14).

4. Ο Σταυρός έχει σωστικές συνέπειες. Είναι ήδη η δόξα του Θεού. Ο Ιησούς δοξάσθηκε, αφού υψώθηκε επάνω στο Σταυρό. Εκεί θριαμβεύει. Ας θυμηθούμε μαζί με το Σταυρό, το σεισμό, το σκοτάδι, την ανάσταση πολλών. Το "όψονται" εις ον εξεκέντησαν (ψαλμός) έχει την αναφορά του στη Σταυρική θυσία, στη δόξα του Σταυρού. Η πίστη θα απευθύνεται στο δοξασμένο Εσταυρωμένο. Γι'αυτό ο Σταυρός ονομάζεται «ξύλο της ζωής», «το δένδρο της ζωής» (Αποκ.22,14). Ξύλον μακάριον.

5. Ώστε η τύχη των πιστών Χριστιανών ταυτίζεται με την τύχη του Θείου Διδασκάλου. «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» (Ματ.16,24).

6. Ο Σταυρός γίνεται το σύνορο ανάμε­σα στον παλαιό και το νέο κόσμο, το Νόμο και τη Χάρη, τη σάρκα και το πνεύμα. Πεθαίνουμε κατά το Βάπτισμα ως προς το Νόμο, για να ζήσουμε το Θεό.

7. Ο Σταυρός είναι σύμβολο και τίτλος δόξας για κάθε πιστό. Έτσι σταυρώνεται για να ζήσει σαν καινή κτίση, νέα ύπαρξη, ελεύθερος από τη φθορά της αμαρτίας. Και γνωρίζει ταπείνωση γνήσια, αγάπη ανυπόκριτη, πίστη και υπακοή. Η αποστασία μας ίσως ξανασταύρωσε τον Υιό του Θεού μέσα μας. Μη γένοιτο! Ο Μέγας Παύλος διακηρύττει. Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. (Γαλ.6,14).
ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Ο Ἀπόστολος Προς Κορινθίους Α΄ επιστολή Παύλου (α΄18–24)
Ἀδελφοί,
Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας.
Ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.

ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Το Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννην (ιθ΄ 6-11, 13-20, 25-28, 30-35)
Τῷ καιρῷ εκείνῳ, συμβούλιον ἐποίησαν οἱ ἀρχιερείς εἰς το σταυρώσαι τον Ιησούν.
Ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν τῷ Πιλάτῳ λέγοντες· σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν.
Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ· πόθεν εἶ σύ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ. Λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; Οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.
Ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς Ἰουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. Οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.
Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ' αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν.
Ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. Τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον Ἑβραϊστί, Ἑλληνιστί, Ρωμαϊστί.
Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. Εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου. Εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. Καὶ ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.
Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· διψῶ. Σκεῦος οὖν ἔκειτο ὄξους μεστόν· οἱ δὲ πλήσαντες σπόγγον ὄξους καὶ ὑσσώπῳ περιθέντες προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόματι. Ὅτε οὖν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς εἶπε, τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα.
Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν. Ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ· ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.
Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.

Ο Σταυρός
stavros_2
Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της Καινής Διαθήκης αλλά και της πνευματικής ζωής, είναι το μυστήριο του Σταυρού.Ο Σταυρός του Χριστού είναι το μυστήριο της αγάπης του Χριστού... "του αγαπήσαντος με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού". (Γαλ. Β, 20).

Συνδέονται στενά ο Σταυρός και η αγάπη. Η αγάπη εκφράζεται ως Σταυρός και ο Σταυρός εκφράζεται ως αγάπη.

Ο Σταυρός είναι το σύμβολο που έχει ανυπολόγιστη αξία και δύναμη αγιαστική γιατί ο λόγος του Θεού ο Ένας της Τριάδας θεληματικά άπλωσε τις παλάμες του επάνω σε αυτόν και θυσιάστηκε για τη σωτηρία του κόσμου.

Αποτέλεσμα της σταυρικής θυσίας του Κυρίου είναι η έλξη του ανθρώπου προς τον Χριστό ο οποίος είναι Θεού δυνάμεις και σοφία και φυσικά σωτηρία των πιστών.    "Όπως όλο το φως, λέει ένας άγιος της Εκκλησίας μας, είναι συγκεντρωμένο στον ήλιο, έτσι και στον Σταυρό βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη η αγάπη και η ειρήνη του Παντοκράτορα Χριστού."

Ο Σταυρός του Κυρίου πρέπει να εμπνέη όμως τους Χριστιανούς και να συμμετέχουμε στη θυσία Του βαστάζοντες το δικό μας Σταυρό, σύμφωνα με τα λόγια Του "Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι." (Μαρκ. 8, 34)

Η σωτηρία μας λοιπόν περνάει μέσα από τον Σταυρό, σώζονται αυτοί που έπλυναν και λυτρώθηκαν από την αμαρτία "εν τω αίματι του Αρνίου" (Αποκ. Ζ, 14), του Εσταυρωμένου όσοι αγωνίζονται να τηρήσουν τις εντολές του Χριστού και να ζήσουν με Αυτόν.


Το Σημείο του Σταυρού
stavros1) Ο Σταυρός τον οποίον τυπούμεν κάθε μέρα στο σώμα μας. Τυπούται με τον εξής τρόπο: Ενωμένοι οι τρεις πρώτοι δάκτυλοι που εικονίζουν την Αγία Τριάδα, και ενωμένοι οι δύο τελευταίοι εικονίζουν τις δυο φύσεις του Χριστού, την θείαν και την ανθρώπινη (τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος).

Θέτοντας τους τρεις δακτύλους εις το μέτωπο σημαίνει, ότι κατήλθε ο Χριστός εκ των πατρικών κόλπων χωρίς να χωρισθεί απ' αυτών.

Κατόπιν θέτοντας τον στην κοιλία μας, σημαίνει, ότι εσαρκώθει εις την άμωμον κοιλία την Αειπαρθένου Μαρίας, θέτοντας αυτούς εις τον δεξιόν ώμον και στον αριστερό σημαίνει, ότι θα έλθη να κρίνη ζώντας και νεκρούς και τους μεν δίκαιους θα στήση εκ δεξιών, τους δε αμαρτωλούς εξ αριστερών.

2) Όσοι Χριστιανοί δεν κάνουν σωστά το σημείο του Σταυρού, χαροποιούν τον δαίμονα. Και είναι τρομερό, αντί να αγιαζόμαστε που κάνουμε το Σταυρό μας αμαρτάνουμε με αυτή την απροσεξία μας, γι' αυτό αγαπητοί μας να προσέχουμε και με ευλάβεια και σεβασμό να κάνουμε το Σταυρό μας και θα λαμβάνουμε πολλά οφέλη όπως μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας. Σχηματίζεται δε προστατευτική ασπίδα γύρω μας, ακατανίκητη από κάθε εχθρό και από κάθε κακό επίγειο και εναέριο.

Ο Μέγας Άγιος της Εκκλησίας μας Αθανάσιος λέει: «Σημείο πιστών ο Σταυρός και φόβος δαιμόνων, τω σημείω του Σταυρού πάσα μαγεία παύεται». Καθώς και ο Αγ. Επιφάνιος λέει:

«Εις το όνομα του Χριστού και στησφραγίδα του Σταυρού, δεν ισχύει μαγείας δύναμη». Μη ντρεπόμαστε το Σταυρό να κάνουμε φανερά, γιατί είναι αμαρτία και όταν πρόκειται να βγούμε από το σπίτι ας λέμε αυτή τη φράση:

«Αποτάσσομαι σοι, Σατανά τη πομπή σου και τη λατρεία σου και συντάσσομαί σοι Χριστέ».

Τότε ούτε ο άνθρωπος ούτε ο διάβολος θα μπορέσει να σε βλάψει όπως μας λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Παρ' όλα αυτά σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που βλασφημούν τον Ι. Σταυρό, που και οι δαίμονες φρίττουν αν και θέλουν να λέγονται Χριστιανοί.

Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΛΟΣ


Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ο  Τίμιος Σταυρός είναι το κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού, για την Εκκλησία του Σταυρωμένου και  εν ταυτώ Αναστημένου Χριστού, διότι ο Σταυρός μαζί με την Ανάσταση είναι οι δύο σημαντικοί πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται  η ζωή όσων «εις Χριστόν» έχουν βαφτισθεί και ενδυθεί. Ο απόστολος Παύλος αναφερόμενος στο Σταυρό, δεν κρύβει την καύχησή του, για το Ιερό Σύμβολο. Στις επιστολές του συναντάμε πλείστα χωρία στα οποία εξυμνεί  τη σημασία του Σταυρού, για τη σωτηρία του ανθρώπου και του κόσμου. Αλλά και οι αποστολικοί Πατέρες ομιλούν και αυτοί με σεβασμό και τιμή προς το Ιερό Σύμβολο, μέσω του οποίου επιτεύχθηκε η σωτηρία του ανθρώπου, με την απολυτρωτική θυσία του Χριστού.

ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ :«Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»

altΠαράδεισος είναι η αγάπη του Θεού. Μέσα σ’ αυτήν υπάρχει η τρυφή όλων των μακαρισμών. Σ’ αυτόν τον παράδεισο ο μακάριος Παύλος τράφηκε με υπερφυσική τροφή. Και αφού γεύθηκε εκεί το ξύλο της ζωής, έκραξε λέγοντας: «αυτά που μάτι δεν τα είδε, ούτε αυτί τα άκουσε, κι ούτε που τα’ βαλε ο λογισμός του ανθρώπου, όσα ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούν» (1 Κορ. 2, 9). Από αυτό το ξύλο της ζωής εμποδίστηκαν ο Αδάμ με τη συμβουλή του διαβόλου.

Το ξύλο της ζωής είναι η αγάπη του Θεού, από την οποία εξέπεσε ο Αδάμ και δεν μπόρεσε πια να χαρεί, παρά δούλευε και έχυνε τον ιδρώτα του στη γη των αγκαθιών. Όσοι στερήθηκαν την αγάπη του Θεού, δηλ. τον παράδεισο, τρώνε με την εργασία τους, μέσα στ’ αγκάθια, το ψωμί του ιδρώτα, και αν ακόμη βαδίζουν στον ίσιο δρόμο των αρετών.  
Είναι το ψωμί που επέτρεψε ο Θεός στον πρωτόπλαστο να φάει μετά την έκπτωσή του. Μέχρι να βρούμε λοιπόν την αγάπη, η εργασία μας είναι στη γη των αγκαθιών και μέσα σ’ αυτά σπέρνουμε και θερίζουμε, κι ας είναι ο σπόρος μας σπόρος δικαιοσύνης. Συνέχεια, λοιπόν, μας κεντάνε τα αγκάθια και, όσο και να δικαιωθούμε, ζούμε μέσα σ’ αυτά με τον ιδρώτα του προσώπου μας.

Όταν όμως μέσα στον έμπονο και δίκαιο αγώνα μας, βρούμε την αγάπη του Θεού, τρεφόμαστε με ουράνιο άρτο και δυναμώνουμε, χωρίς να εργαζόμαστε με αγωνία και χωρίς να κουραζόμαστε, όπως οι χωρίς αγάπη άνθρωποι. Ο ουράνιος άρτος είναι ο Χριστός, που ήρθε κάτω σε μας από τον ουρανό και δίνει στον κόσμο την αιώνια ζωή. Και αυτή η ζωή είναι η τροφή των αγγέλων.

Όποιος βρήκε των αγάπη, κάθε μέρα και ώρα τρώγει το Χριστό κι από αυτό γίνεται αθάνατος (Ιω. 6, 58). Διότι «ο τρώγων – λέει – από τον άρτο που εγώ θα του δώσω, ποτέ (“εις τον αιώνα”) δε θα πεθάνει». Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος που τρώγει από τον άρτο της αγάπης, που είναι ο Ιησούς. Ότι βέβαια, αυτός που τρώγει από την αγάπη, τρώγει το Χριστό, το Θεό των πάντων, το μαρτυρεί ο απόστολος Ιωάννης, όταν λέει ότι «ο Θεός είναι αγάπη» (1 Ιω. 4, 8). Λοιπόν όποιος ζει στην αγάπη, λαμβάνει από το Θεό ως καρπό τη ζωή, και σ’ αυτό τον κόσμο οσφραίνεται από τώρα εκείνο τον αέρα της ανάστασης, στον οποίο εντρυφούν οι κοιμηθέντες δίκαιοι.


πηγή:http://www.agioritikovima.gr/